αγγελος μιχαηλ σπάρταλης

όρθιος άνθρωπος

ΑΘΗΝΑ, ΜΑΡΤΙΟΣ 1999

....

ΕΙΣΟΔΟΣ

Οραματίζομαι εκτυφλωτικά οράματα
Σηκώνω ψηλά το μαχαίρι των θυσιασμών
Και καρφώνω βαθιά - ως το κόκκαλο
Και μαχαιρώνω μακριά - ως την άλλη μεριά

Το σώμα μου
Ζώο σφαγμένο
Και στα εντόσθιά μου γραμμένα :

Τα παρελθόντα - γέννα και ζωή
Τα παρόντα - θάνατος
Και τα μέλλοντα - καθαρό τίποτα


Ο χρόνος οριακά μεταξύ
Της τελευταίας ζωής
Και του ακαριαίου θανάτου

Και στο δωμάτιο
Αίμα παντού.

I


To φως της λάμπας εκκρεμεί στο καλώδιο
Δεμένο στην οροφή
Και η οροφή απλώνει τους τέσσερις τοίχους της
Ως τα πατώματα

Από εκεί
Βαριές κολώνες
Βουλιάζουν στη γη.

Όλα αυτά τα λέω δωμάτιο
Με τέσσερις τοίχους
Και φως.

....

....

II


Ο πλανήτης γη με το καρφωμένο δωμάτιο
Ταξιδεύει σε τροχιές γύρω από τον ήλιο
Και ο ήλιος αναδεύεται με όμοιούς του
Στον κενό γαλαξιακό χώρο

Οι γαλαξίες σχηματίζουν σώματα
Και τα σώματα δεν είναι μόνα.

Όλα αυτά τα λέω σύμπαν
Με σώματα
Και καρφωμένα δωμάτια.

III


Στο δωμάτιο
-κάτω από τη λάμπα
Ευθύγραμμος με το καλώδιο
-φωτεινός με το φως
Όρθιος άνθρωπος
Γέρνω στο βάρος των θρύλων
Και ορίζω το σύμπαν στα μέτρα μου.

Χωρίς δικαιώματα
Θεοποιώ το φόβο μου και την άγνοιά μου
Στολίζομαι στραγγαλισμένα σύμβολα
Και περιφέρομαι σαν εκπρόσωπος του θεού μου

Χωρίς δικαιώματα
Λέω ΔΙΚΟ ΜΟΥ
ΔΙΚΟ ΜΟΥ, δικό σου, δικό μας, του δικού μας θεού
Και μοιράζω σε φυλές και κράτη
Τη γη και τη θάλασσα, τα προνόμια και τις δυστυχίες

Χωρίς δικαιώματα γιατί
Όπως αν αφαιρέσεις από το μοσχάρι μια τρίχα
Θα΄ναι πάλι μοσχάρι

Και το σύμπαν είναι τόσο τεράστια μεγάλο
Άπειρο
Που θα΄ ταν το ίδιο ακριβώς
Και χωρίς τον άνθρωπο.

....

....

IV


Kυλάει το τρίχρωμο ζάρι
Τρεις φορές στα πατώματα
Και συμβαίνει τρεις φορές κόκκινο.

Οι μοιρολάτρες και οι μάγοι των χρωμάτων
Εγκαταλείπουν το δωμάτιο
Και ανταποκρίνονται στον οιωνό

Σηκώνουν τα τριπλά, κόκκινα λάβαρα
Κηρύσσουν γενοκτόνους πολέμους
Και σφάζουν νεκρά σώματα
Τρέφουν τα σκουλήκια που κροταλίζουν
Αποκαλύπτοντας τα κρανία

Μετά δεν υπάρχει μυρωδιά στον αέρα, ούτε σάρκα
Γυμνοί σκελετοί    -τελευταίες ακτινογραφίες
Κόκκαλα για θρησκευτική λατρεία
Πολεμικά εργαλεία και ζάρια.

Μέσα στο δωμάτιο, οι όρθιοι άνθρωποι, σιωπηλοί
Στύβουν το ζάρι ως το τέλος
Και με τα μελάνια του βάφουν τους τοίχους
Κόκκινους, κίτρινους και μπλε

Κυλάνε το άχρωμο ζάρι ξανά
Και συμβαίνει τρεις φορές κόκκαλο.

ΕΞΟΔΟΣ


Στο δωμάτιο του πόνου εξόριστος
Στο νεκρικό κρεβάτι οριακά νεκρός
Θα απαντήσω ξανά και τελευταία
Τη θεμελιακή ερώτηση
- γι΄ αυτό φυλάω δύναμη.



- ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙΣ ΣΤΗ ΦΥΛΗ ΣΟΥ;
Να ταφείς στο χώμα του κράτους σου,
Στον τάφο με τα κόκκαλα του πατέρα σου;

ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΚΑΛΕΣΤΕΙΣ ΤΟ ΘΕΟ ΓΙΑ ΤΗ
ΣΩΤΗΡΙΑ ΣΟΥ; Ταπεινό σκουλήκι,
Μελλοθάνατη σκόνη του σύμπαντος;



- ΟΧΙ

....

αγγελος μιχαηλ σπάρταλης

όρθιος άνθρωπος

ΑΘΗΝΑ, ΜΑΡΤΙΟΣ 1999